Uluslararası Kurumlar Vergilendirmesi Reformu Bağımsız Komisyonu (ICRICT), tarihin bu anında, uluslararası kurumlar vergisi sisteminde önemli bir reform gerçekleştirmek için hem acil bir ihtiyaç hem de benzeri görülmemiş bir fırsat olduğuna inanan dünyanın dört bir yanından liderlerden oluşan bir gruptur. Komisyon, uluslararası vergi kurallarının mevcut diğer forumlarda mümkün olandan daha geniş ve kapsayıcı bir şekilde tartışılması yoluyla reform tartışmasını teşvik etmeyi; reformları ulusal avantajlardan ziyade küresel kamu yararı perspektifinden değerlendirmeyi ve kalkınma için adil, etkili ve sürdürülebilir vergi çözümleri aramayı amaçlamaktadır. Komisyon tarafından hazırlanan vergiye tabi olma kuralı hakkındaki raporun türkçe çevirisini sizlerle paylaşıyoruz.
Dikkat: Okumaya başlamadan önce Vergi Konseyinin 1. Uluslararası Vergi Gelişmeleri Çalışma Grubu Küresel Asgari Kurumlar Vergisi Reformu Raporu-I de yer alan “Vergiye Tabi Olma Kuralı” bölümünü okumalısınız.
Çeviri konusunda yardımcı olan tüm arkadaşlara teşekkür ederim.
Son yıllarda, ülkeler arasında imzalanan çifte vergilendirme anlaşmalarının sayısında hızlı bir artış olmuştur; küresel olarak 3.000’den fazla anlaşmaya ulaşılmıştır. Başlangıçta farklı ülkelerde çifte vergilendirme*nin önlenmesi amacıyla önerilen bu anlaşmalar, bugün gelişmekte olan ülkelerin gelir toplama yeteneklerini azaltarak küresel eşitsizliği pekiştiren araçlar haline gelmiştir.
Ortaya çıkan iki taraflı vergi anlaşmaları ağı, mukim ülkelerin (resident countries) (çok uluslu şirketlerin ve bunların aracı kuruluşlarının bulunduğu ülkeler) ihtiyaçlarına göre şekillenmiştir. Bu durum, ekonomik faaliyetin gerçekleştiği ülkelerden (kaynak ülkeler) çok uluslu şirketlerin ana ülkelerine veya düşük vergi oranlarına sahip ülkelerde bulunan offshore aracı kuruluşlarına akan grup içi** ödemeler (örneğin, faiz, temettü, lisans ücretleri) üzerindeki stopaj vergi oranlarını düşüren kurallar aracılığıyla gerçekleşmektedir.
Çok uluslu şirketlerin, grup içi ödemelerini düşük vergi oranlarına sahip ülkelerde yararlanacak şekilde yapılandırma yetenekleri, çoğu zaman kaynak ülke (ekonomik faaliyetin gerçekleştiği ülke) için düşük veya çift taraflı vergi dışı kalma ve gelir kaybına yol açmaktadır.
Grup içi ödemeler üzerinde asgari bir vergilendirme seviyesini sağlamak amacıyla, G20/OECD Kapsayıcı Çerçeve Anlaşması (G20/OECD IF) ve Birleşmiş Milletler Uluslararası Vergi İşbirliği Uzmanlar Komitesi (UNTC), ayrı ayrı bir “Vergiye Tabi Olma Kuralı” (STTR)*** geliştirmiştir. Bu, ödemenin gerçekleştiği devlette(mukim devlet)(State of the payee) düşük nominal vergi oranlarına tabi olan kaynak Devletlerden yapılan ödemelere ilişkin işlem bazında uygulanan asgari bir vergidir.
STTR, bir vergi anlaşması kapsamında kaynak ülkenin belirli ödemeler üzerindeki vergilendirme haklarını devrettiği durumlarda, bu gelirin ödendiği devlette (yani mukim devlette) belirli bir oranının altında vergilendirilmesi durumunda, kaynak ülkenin bu hakların bir kısmını geri alabilmesi gerektiği anlayışına dayanmaktadır.
Tüm anlaşmalara bir STTR dahil edilmesi, kaynak ülkelerin diğer ülkenin bu geliri belirlenen asgari oranda vergilendirmediği durumlarda bu geliri vergilendirmesine olanak tanır ve böylece........