Pazartesi seansında Wall Street’te yaşanan soykırım, pardon, hisse kırımından dolayı biraz geç yattım. Adrenalini bastırmak için de biraz molly takılmışım, bu sabah geç uyandım. Saat 06 suları şimdi, Asya’da finansal panik yatışmış bile. Tokyo Nikkei ’a yakın primli. “Öncü sarsıntılarını” geçen hafta hissettiğimiz bu finansal panik sermaye piyasalarına 35 yılını vermiş benim gibi bir yağlı eski kaşarı heyecanlandırmadı bile. 1994 Tansu Çiller Krizi’nden 2007-2008 Finansal Krizi’ne kadar bizzat Krizin 50 Tonunu tatmış bir kulağı kesik için, pandemiden bu yana 0 prim yapan SP500’ün %7.5 değer kaybetmesi münferit hadiseydi.
Bu sabah Asya’da gözlenen toparlanmanın içinde bulunduğumuz finansal paniğin son merhalesi olduğunu da iddia etmiyorum. Orta Doğu’da olasılığı 0’u aşmasa da hala topyekün savaş mümkün. ABD’de Kamala Harris’in “salıncak” eyalet anketlerinde ikna edici ölçüde Trump’un önüne geçmesi, Trump Trade’i ters-yüz ederek yeni şoklara neden olabilir. Çin ekonomisi yeniden tökezliyor. Beijing konut krizine tek geçerli çare olan tüketicinin cebine bol miktarda bedava para koymayı komünist ahlakına sığdıramıyor. Japon Yeni’nin 30 yıldır yurtdışına kaçan yerli finansal sermayenin vatana dönmesi durumunda daha da değer kazanıp tüm dünyada ve menkul kıymet türlerinde carry trade pozisyonlarını çözmesi de önemli bir risk. Fakat, bu panik krize dönüşmez. Bir kaç hafta sürer ve reel ekonomiye bulaşmadan da tarihin tozlu sayfalarında yerini alır. Kimse de Fed veya AMB’ndan toplantı arası acil faiz indirimi beklemesin, zaten böyle bir hamle vuku bulsa piyasalar iyice paniğe kapılır.
Nerden başladı bu panik? Wall Street’te yüksek teknoloji şirketlerinin 2Ç mali tablolarının beklentileri tatmin etmemesi, Fed’in yavaşlayan ABD ekonomisine rağmen faizleri sabit tutması başlıca nedenler olarak gösteriliyor. Orta Doğu’da tırmanan gerginliği ve Kamala Harris’in anketlerde hızla yükselmesini yukarda zikrettim. Fakat........