Roman 1960 yılında başlıyordu. Ulusal Eğitim Kredisi Kurumu, Fransa’nın tüm genç mezunlarına törenle akademik başarı ödülleri dağıtıyordu. Öğrencilerin % 99,9’u matematik, ekonomi, mühendislik ve doğa bilimleri gibi toplumsal açıdan “faydalı,” disiplinlerde uzmanlaşmışlardı. Bu toplamın tek istisnası, bir edebiyat öğrencisi, hevesli bir şair ve dram yazarı olan Michel Jérôme Dufrénoy idi.
Michel, akademik parlaklığına rağmen, diplomasını almak üzere kürsüye yürürken, orada bulunan herkes tarafından hakaretlere, iğnelemelere ve aleni alaylara maruz kalır. 1960’ın bu “cesur yeni dünyasında” Michel’in toplumsal bir uyumsuz olarak görüldüğü açıktır. Bu yeni Paris, Bay Verne’in hayatta olduğu yıllarda zaten çok belirgin olan endüstriyel pozitivizm, “Bırakınız yapsınlar” kapitalizmi ve hızlandırılmış teknolojik büyüme gibi ekonomik, sosyal eğilimlerin tahmin edilebilen doruk noktasıdır.
1960 dolaylarındaki Paris, benzinle çalışan arabaların geniş caddeleri doldurduğu ve şehir içi yolcuların yukarıdan asılı tüp trenlerle taşındığı, sorunsuz işleyen, yüksek teknolojili bir ticari megalopolis haline gelmiştir. Bilgisayar benzeri hesap makineleri ve faks benzeri iletişim cihazları, şehrin finans piyasalarını dünyanın siyasi gücü elinde tutan çokuluslu şirketlerine bağlamaktadır.
Bu çağda, taktik askerî silahlar o kadar mükemmelleşmiştir ki, savaş fikrinin kendisi artık düşünülemez hale gelmiştir. Ve Dünya’nın gökyüzü ve okyanusları uzun zaman önce kâr potansiyelleri açısından derinlemesine araştırılmış, analiz edilmiş ve envanteri çıkarılmıştır.
Sanat, edebiyat ve müzik türlerinin çoğu ya tamamen ortadan kalkmış ya da tamamen faydacı........