Sergilere ya açıldığı gün ya da kapanış günü gitmektedir. İlk gün gitmesinin nedeni, köşke kendi şahsi parası ile bazı eserleri aldıktan sonra bu sergideki tabloları yakınlarına veya bakanlara, bakanlıklara alınması yönünde tavsiyelerde bulunarak sanatçının yüreklendirilmesini sağlamak; son gün gidişi ise eğer satılmayan kıymetli tablolar varsa onlardan birkaçını alarak sanatkarın çalışmalarının devamını sağlamak içindir. Ne ince ve detaylı düşünülmüş bir strateji dersek çok da doğru olur..
1935’te ünlü ressam Şevket Dağ bir resim sergisi açar. Fakat eserleri alıcı bulamamış, masraflarını bile çıkaramamıştır. Atatürk bu sergiye kapanışından bir gün önce ziyarete gelir. Türk resim tarihinde abideler, çeşmeler, sebiller türbe ve camiler ressamı olarak tanınan üstadın tablolarını uzun uzun seyrettikten sonra hepsinin yerinde olması dikkatini çeker. Şevket Dağ’a:” Milli Eğitim bakanı geldi mi?” diye sorar. “Geldiler paşam.” “Milli Savunma Bakanı geldi mi? Geldiler Paşam.”
Arkasından tüm bakanları tek tek sayan Atatürk hepsinin geldiğini öğrenildikten sonra son olarak: “Peki… Başbakan da geldi mi üstat?” “Evet, sayın Başbakanımızda teşrif ettiler efendim.”
Atatürk uzunca bir süre adeta hüzünle üstada bakar ve acı acı gülümser: “Bu kadar “Bakan” geldi de içlerinden bu güzelim eserleri hiç “Gören” olmadı mı........