İngiltere Osmanlı devlet adamlarına Berlin Kongresi’nde Osmanlının çıkarlarını savunacağına ve Rus Çarlığına karşı onu koruyacağına dair söz verdi ve bunun için Akdeniz’de bir üs yani Kıbrıs Adası’nı istedi. 4 Haziran 1878’de imzalanan Kıbrıs Antlaşması ile Kıbrıs Adası, İngiltere’ye kiralandı.
Bu antlaşma da Kıbrıs idaresi İngiltere’ye bırakılmakla birlikte ada Osmanlı mülkiyeti olmaya devam ediyordu. Bu antlaşmaya göre, hükümet için yapılan harcamalar dışındaki adadan elde edilen gelir, İngiltere tarafından “yıllık sabit ödeme” olarak Osmanlı İmparatorluğu’na ödenecekti. Antlaşmada yer alan bu madde, Osmanlıların adayı İngiltere’ye bırakmadığını sadece kiralayarak, geçici olarak yönetimini bıraktığını gösteriyordu. Ayrıca 1 Temmuz 1878’de yapılan 8 maddelik ek bir antlaşma ile Rusya’nın Kars ve Doğu Anadolu’yu terk etmesi durumunda İngiltere’nin de Kıbrıs’ı tahliye etmesi kabul edilmişti, ancak bu hiç olmadı.
Yapılan görüşmeler sonunda KIBRIS’IN KİRASI YILLIK SABİT ÖDEME 92.799 STERLİN, 11 SHİLİNG VE 3 PENNY OLARAK BELİRLENDİ.
Ancak, “Kıbrıs Vergisi” Kıbrıs’taki huzursuzluğun da başlıca kaynağı oldu. Öte yandan Osmanlı İmparatorluğu ve İngiltere arasında yapılan bu konvansiyon, diğer devletlerin de tepkisini çekmişti ama İngiltere hiç gecikmeden adada yönetimini kurunca bir şey yapamadılar.
İngilizlerin adayı kiralamaları karşılığında Osmanlı İmparatorluğu’na ödemesi gereken vergiyi ada halkından tahsil etmesi ve Kıbrıs Vergisi diye toplanılan paranın başka amaçlarla kullanılması da Kıbrıs halkının tepkisine yol açtı. Kıbrıslıların ödediği vergi Osmanlı İmparatorluğu’na ödenmemiş ve toplanan paranın büyük bir bölümü İngiltere ve Fransa’nın garantisi ile Osmanlı İmparatorluğu’na Kırım Savaşı sırasında verilen borçların........