Çok zaman siyasete âlet edilen Şeriat’ın, çok güzel ve yerinde bir izahı:
“Şeriatin yüzde doksan dokuzu kişiye bakar. Bizzat kişinin kendisine hitap eder. Bizzat kişiyi muhatap alır.
Şeriat, kişinin Kur’an’la ve Resulullah’la başbaşa olmanın adıdır.
Şeriat, Allah’ın razı olacağı bir hayat yaşamanın adıdır.
Şeriat, kulluğuna dikkat etmenin adıdır. Allah’a karşı görevlerini yani sorumluluklarını yerine getirmenin adıdır...insanlara karşı da sorumluluklarını yapmanın adıdır. Hatta diğer varlıklara karşı da sorumlu davranmanın adıdır.
Şeriat, elinden, dilinden insanların emin olmanın, güven duyduğu insan olmanın, Müslüman olmanın adıdır. Güvenilmeyen, elinden, dilinden insanların ve canlıların zarar gördüğü Müslüman, kötü bir Müslümandır. Yani şeriatı yaşamayan bir Müslümandır.
Şeriat, insanların canlarını, mallarını, namuslarını, şahsiyetlerini korumanın, kollamanın adıdır.
Şeriat, komşusu açken tok yatmamanın adıdır.
Şeriat, anne-babaya gözü gibi, evinde en güzel bir şekilde bakmanın adıdır.
Şeriat, insanın değil yüzüne, arkasından bile lâf etmemenin, dedikodu yapmamanın, söz taşımamanın........