“Hayat bir güzergâhtır, karşılaşmalardan oluşur.” diyor, Ulus Baker. Hayatımız boyunca sayısız insanla karşılaşıyoruz. Her birimizin diğerinin hayatında bir misyonu ve herkesin kendisi ve diğerleri hakkında düşünceleri var. Kendimiz hakkındaki görüşlerimiz, davranışlarımızı ve dolayısıyla ilişkilerimizi etkiliyor. Kendimizi değerlendirirken nelerden etkilendiğimizi ve kendimizle ilgili bazı olumsuz düşüncelerimizi nasıl değiştirebileceğimizi fark etmemiz, kendimizi ne kadar tanıdığımıza bağlı.
Her insanın ve hatta her canlının kendine özgü bir bakış açısı, anlamlandırma biçimi var. Dışarıdan baktığımızda o koşullar ve duygularla olayları değerlendir(e)mediğimiz için bu bizim için bir anlam ifade etmeyebiliyor. Uzun yıllar önce kedim Duman’ı böbrek yetmezliğinden kaybettiğimde fazlasıyla sarsılmıştım. Eve onsuz ilk girişimde antrede bulunan oyuncaklarını ve yastığını görmek sarsıntımı ikiye katlamıştı. Ailelerine birer hayvan katanlar bilir; onlar artık ailenizin üyesidir. Hâliyle kaybı da ciddi acı verir. Duman’ı kaybetme sürecimi anlatırken........