Devam...
‘’İSTANBUL Can Çekişiyor!’’
Duyan, Gören Var mı?
İstanbul’un yıllar öncesinde kalan dostluklarından, kardeşliklerinden, komşuluk ilişkilerinden artık eser dahi yoktur.
50 yıl öncesinin o kibar, mütevazı, Türkçemizi mükemmel kullanan, sevgi ve saygı dolu ‘İstanbullu profili ’ yok olmuş, adeta yok edilmiştir!
Gün geçmemektedir ki, İstanbul sokaklarından tecavüz, gasp, cinayet, yaralamalı ve ölümlü kaza haberleri gelmesin! Özellikle kadınlarımız öldürülmesin..!
Şehrin giderek artan nüfusu, yaşanan suç oranını da büyük ölçüde arttırmıştır. Sokaklarımızda başıboş gezen çocuklarımız, tinerciler, fuhuş, hırsızlık, uyuşturucu, sahtekârlık, cepçiler, hapçılar, giderek artan bir trafik terörü ve özellikle Suriye’de yaşanan savaş nedeniyle ülkemizin kabul ettiği milyonlarca Suriyeli mültecinin büyük şehirlerimize ve İstanbul sokaklarına yansıyan dramı, içimizi parçalayan insan manzaralarıdır.
İstanbul çığlık, çığlığadır!
İstanbul’un doğal yaşamı yok olmak üzeredir!
İstanbul artık son nefesindedir!
‘O her sengine yekpare Acem mülkünün feda olmasıyla’ ölçümlenen bu dünya mirası şehrimizin içinde barındırdığı tüm güzellikler yavaş, yavaş kaybolmakta; içinde yaşadığımız biz insanların ve yönetenlerin umursamazlığı nedeniyle acımasızca yok edilmektedir..!
Yıllar öncesi İstanbul’un tüm güzelliklerini bilen, yaşayan, gören her semtinin sıcak insani ilişkilerine tanıklık eden ben ve benim kuşaklarımı da üzdüğüne........