Bir Hz. Muhammed hayranı olarak Atatürk… Atatürk toplumsal, siyasi ve askeri kişiliğiyle Hz. Muhammed’i örnek alıyordu. Atatürk Hz. Muhammed’i nasıl anlıyor ve anlatıyordu? Daha doğrusu Atatürk’ün yazdığı ve yazdırdığı tarih kitabında konu nasıl ele alınıyordu?

Yine babamdan kalma Tarih II adlı, bu kez 1931 baskılı kitaptan bire bir alıntılar yapacağım. Kitabın yazarı Türk Tarih Cemiyeti. Kurucusu ve Başkanı Atatürk.

Tarih II kitabındaki ilgili bölüm Leon Caetani adlı yazarın “İslam Tarihi” adlı kitabından neredeyse birebir alıntı. Nereden biliyorum: “Atatürk’ün Okuduğu Kitaplar” serisini anlatırken sizlere daha önce o eserden bahsetmiş ve bazı alıntılar yapmıştım. Atatürk bu kitabı 1924’te Türkçeye çevirtti.

Atatürk Caetani'nin kitabının pek çok sayfasında pek çok bölümün altını bizzat çizmiş, birçok paragrafın yanına notlar yazmıştı. İşte Atatürk’ün onayladığı veya önemli bulduğu o satırların çoğu orta öğretim için tarih kitabına aynen girmiş. Yazar ünlü bir İtalyan sosyalist, Marksist siyasetçidir ve İslam tarihinin en önemli Batılı uzmanlarından biridir. Atatürk büyük olasılıkla bu kitabın içeriğini daha önceden okumuştu ve o yüzden çevirtti. Tarih II de 1941’de Atatürk’ün başka kitapları gibi müfredattan kaldırıldı.

Kitapta Hz. Muhammed ve İslam hakkında yazılanlar günümüzün küfürbazlarına cevap gibi. Bir yanda Atatürk’ü bir İslam düşmanı gibi göstermeye çalışıp onu aşağılamaya kalkan kara bakışlı çevreler. Öte yanda Atatürkçü, ilerici geçinip İslam’a ve Hz. Muhammed’e hakaret etmeye yeltenen sarı bakışlı gruplar…

Her iki taraf da Atatürk’ün Diyanet İşleri Başkanlığı’nın kurucusu olduğu temel bilgisini bile yok sayıyor. Nerede Atatürk’ün bu konudaki gerçek görüşlerini merak etsinler. Atatürk’ün birçok önemli İslam eserini bizzat bastırttığından da haberleri yok ya da bunu bilmezden geliyorlar. Ne var ki günümüzün kutuplaşmış toplumunda her iki cephedeki küfürbazların etkisi azalıyor gibi. Atatürk konusunda en azından sezgisel olarak taşlar yerine oturuyor gibi.

HZ. MUHAMMED’E ÖVGÜLER

Yalnızca Hz. Muhammed’in ölümüne kadarki bölümden alıntılar yapıyorum. Bu bölümde Hz. Muhammet’e çok sayıda paragrafta çok sayıda cümlede güçlü övgüler var. Bunlar övgü olsun diye ifade edilmemiş, bilimsel bir kitaptaki nesnel bilgiler ve bulgular anlamında aktarılmış. Birkaç yerde de eleştiri var, yergi hiç yok. Bölümün tamamını aktarmak burada mümkün değil.

Dindarların yadırgayacağı bir şey Hz. Muhammet’ten “Peygamberimiz” ya da “Hz. Muhammed” olarak değil, yalnızca “Muhammed” olarak söz edilmesi. Aynı alıntı yapılan Caetani’nin kitabında bahsedildiği gibi. Türk Tarih Cemiyeti kitapları kaleme alırken tüm “ideolojiklik” suçlamalarının tam aksine nesnel bir bakış ve dil kullanmayı ilke edinmiş.

İSLAM’IN ORTAYA ÇIKIŞI

“Muhammed Mekke’de müşriklik muhitinde ve tesirinde büyümüş olmasına rağmen dini meseleler ve dini düşünceler pek derin bir surette zihnini işgal ediyordu. Muhammed 40 yaşına geldiği zaman vatandaşlarını, kendinin bulduğu ve doğru olduğuna inandığı yeni bir dine davete başladı. Muhammed’in davet ettiği bu dine o zamanın haniflerine imtisalen ‘İbrahim dini’ yahut inkıyat manasını ifade eden 'İslam' denilmiştir”

“Muhammed’in müdafaa ettiği içtimai umdelerden biri içtimai (toplumsal) ve hukuki müsavat (eşitlik) olduğundan iman edenler arasında kölelerin, azatlıların ve fakirlerin çokça bulunması tabii idi”

“Muhammed Mekkelilerin hakaret ve istihzalarını sabırla karşılamış ve bütün muvaffakiyetsizliklere göğüs germiştir… Medinelileri, Muhammed’in davetine icabet etmeye sevk eden başlıca sebepler işte bunlardır. Şüphesiz en müessir sebep Muhammed’in şahsiyetidir”

“İslam ananesinde bu........

© OdaTV