“Bu yazıyı görmeseydim sonsuza kadar acı çekerdim”... İngilizce ve Almanca, Türkçe'den türeme

1- Çekimli diller Türkçe gibi eklemeli dillerden türemiştir. O dillerdeki somut kalıntılarla bunu kanıtlamak kolaydır.

2- Çekimli dillere geçiş dilde tarihsel bir gerilemedir. Bu diller karma, kreol dillerdir, bozulmuş, bir tür Tarzanca dillerdir (İngilizce, Almanca...). Peki neden bu dillere geçildi, bunlar neden birer Tarzanca’dır?

3- Bu bozuk dillerle yapılan felsefeler de bozuk çıkmıştır.

Bu makale dostumuz Norm Kisamov’u çok heyecanlandırdı. Attığı e-postada özetle şunları diyor: "Gördüklerim karşısında çok etkilendim… Ufkunuz ve hakikat arayışınız için en içten tebriklerimi kabul edin. Eğer bu çözümlemeyi görmeden ölseydim, onu görecek kadar uzun yaşayamadığım için sonsuza kadar acı çekerdim. Artık onu gördüm ve kimse onu bizden alamaz...”

Asıl makale uzun olduğundan (26 sayfa), burada kısaltarak ve üç bölümde inceleyeceğiz. Şimdi 1. maddeye bakalım.

SANKİ TÜRKÇENİN BİR LEHÇESİ OLAN LATİNCE SÖZ DİZİM AÇISINDAN İNGİLİZCE-ALMANCAYA GİDEN YOLDA BİR ARA DURAKTIR

Latince söz dizimi açısından çekimli dillere biraz benzer, ama eklemeli dillere, Türkçeye çok daha fazla benzer. Cümlede zamiri başta kullanmak mümkündür, ama her cümlede bu gerekmez, zamirsiz tam cümle de kurabilirsiniz. Aynen Türkçedeki gibi. Birçok cümlede Türkçedeki gibi fiil sonuna zamir eki getirebilirsiniz. Birçok cümle zamirle değil fiille başlar. Bunlar tam da eklemeli dil özelliğidir. “Dır” anlamına gelen yardımcı fiil “est”i Türkçede olduğu gibi cümle sonuna koyabilirsiniz.

OKUdum Kİ = Lego quod (L-ego quod)

DüşünüyorUM (Ögreniyorum) öyleyse varım = Cogito ergo suM … / Eski Türkçe ‘ök, ög’ (akıl, benlik); ‘ögren’ (learn, know, gnos)

BiliyorUM (öğrendiM) ki benİM = Cognosco ergo suM

Curro = KIRdıM (Eski ve yerel Türkçe - ‘koştum’)

İlle currunt = OL (O) KIRdı (koştu)

OL, o, onu = İlle, olle, eam, eum

Sum (Latin) = özüm … I am

Us (Latin) = özümüz, biz … Us (İngilizce) / YUTarIZ, yeriz, Geliyor-UZ

İlli = onlar, ollar, el (uzaktaki, yabancı)

Meus equus fessus est (‘est’ sonda) = MENİM EŞKİNİM argınDIR (est) (atım yorgundur)

Gladius meus acutus = kılıcıM keskin … / Gladius meus (KILıçIM)

Est, esti = Dı, di, dır ; uş, işte > is

Onu........

© OdaTV