Çocuklar, Soner Yalçın’ın Solcular kitabını dinlene dinlene okuyorum. Bazı kitaplar böyledir, bir kez okursun yetmez; her dönüp okuduğunda başka bir kapı açılır. Aynı satırı üçüncü kez okursun, “Bunu daha önce nasıl kaçırmışım?” dersin.

Solcular da böyle, her okuduğumda, bu memleketin muazzam insanlarının hikayeleri bir bir çıkıyor karşıma.

Ayten Aygen ve Müveddet Hanım da onlardan. Soner, Aygen’i ‘Rumeli Benimdi’ kitabı vasıtasıyla tanımış, senelerce iletişimde kalmış. Müveddet Hanım’ın hikayesini Aygen’in bir diğer eseri olan ‘Devrimin Üç Kadını’ndaki bilgilere dayanarak yazmış.

Bakın, muhakkak okuyun bu yazacaklarımı, zira iki çift lafım var:

1895 yılında, Osmanlı’nın Makedonya’daki Köprülü şehrinde doğuyor Müveddet Hanım. Vardar Nehri’ne bakan üç katlı bir konakta, kalabalık bir ailede…

Henüz on altı yaşındayken evlendiriliyor. Çanakkaleli Mülazım Mehmet Saim’le. Dönemin usulü bu. Ama bu evliliğin içinde sessiz bir aşk, söylenmemiş bir cümle var: Halasının oğlu Kazım Fikri.

Kazım Fikri Harp Akademisi mezunu. Küçükken Müveddet’in ağabey dediği çocuk yıllar sonra kıza aşık olmuş ama bir kere bile açılmamış. Düğüne bile gitmemiş,........

© OdaTV