“Güzel bir şey yapmayan insan, âlemin sırtına yüktür.”

Ne çarpıcı bir cümle değil mi? Kime ait araştırdım ama net bir bilgiye ulaşamadım. İnsan bir an durup düşünmek zorunda kalıyor. Ben ne yapıyorum, güzel ne? Yaşamı anlamlı kılmak ne demek? Yaşam amacım/hedefim ne?

Gelin bunu insanlığın kültürel faaliyetleri üzerinden düşünüp konuyu ölüme bağlayalım. Ya yine mi ölüm demeyin. Yaşamı anlamlı kılmak için yapılan kültürel faaliyetler, aslında tam da yaşamı anlamsız kılan ölüm bilgisine ket vurmak amaçlı ortaya çıkmıştır. Sanat eserlerinin ortaya çıkışı, tarihlerin yazılışı, koleksiyonculuk gibi kültürel eylemlerin hepsi aslında birer ölüme karşı koyuş, hayata dair ölümsüz eserler bırakmak adına ortaya çıkmış. İz bırakmaya çalışıyoruz. İlkokul sıralarında adımıza masaya yazmamızın, ilk aşkımızın baş harfini ağaca kazımaya çalışmamızın bile bir nedeni olmalı değil mi?

Kültürel, bilimsel, toplumsal gelişmelerin temelinde insanoğlunun tek bir evrensel gerçeğe sahip olmasıdır. Ölümlü olduğunu bilmesi.

Yazar ve şair Oruç Auraba’yı severim. Bu iki kimliğinin yanı sıra benim için ölüm ve yaşam hakkında felsefi çıkarımlarda bulunmuş önemli bir düşünürdür. O da ölüm ve yaşamın birbirine karşıt iki gerçeklik olmadığını, bu iki kavramın birbirini anlamlandırdığını savunmuştur:

“İnsan, yaşamın anlamını ölümde bulur ancak. Yaşam ancak ölümün var olabilmesiyle –ve bilinçlendirilebilmesiyle- anlamlıdır.........

© Nokta Haber Yorum