(Sevgili Nuray Başaran eşime, “artık denizden çıksın da yazılarına yönelsin” demiş. Onu mu kıracağım. İşte yine buradayım.)
Yazlığımızın olduğu koy Marmaris’e kırk kilometre kadar uzaklıkta; öyle çok sık gitmiyoruz, gittiğimiz zaman da bütün işlerimizi bitirip öyle geri dönmeye gayret ediyoruz. Geçen gün yine gitmemiz gerekti, biz de sıcaklardan daha az etkilenmek için, her zaman yaptığımız gibi yine sabah sekizde yola çıktık. Önce erken açılan bir dükkân var, oradan alışverişimizi yaptık; biz oradaki işimizi bitirene kadar BİM açılmış oluyor, eksik kalanları oradan tamamlayıp merkeze döndük. Saat ona geliyor, Rosman’da da işim var, oraya gittim. İçeride bütün ışıklar yanıyor, kepenk yarıya kadar inik, camlar kapalı. Ne zaman açılacağı hiçbir yerde yazmıyor ama besbelli ki yakında açılacak. Camı tıkladım, kimse gelmedi ben de iki camın arasına parmaklarımı sokup ayırdım ve........