Ben biraz işgüzar bir tipimdir. Trafik kurallarını aksatan bir sürücü gördüğümde hemen gerekli mercilere şikâyet ederim. Yaya geçitlerinde geçiş hakkı bendeyken durmayan şoförleri korkutmak için hafifçe yola çıkar cep telefonumla plakalarının ve konumlarının fotoğrafını çeker gibi yaparım, hemen dururlar. Buna benzer pek çok anım vardır, işte bir iki tanesi.

Yıllar önce Ankara’nın işlek sokaklarından birinde oturan bir yakınımı ziyarete gidiyorum; kış günü, hava erkenden kararmış. Yolun ortasında haşmetli bir çukur, ne bir uyarı, ne bir ışıklandırma, ne bir levha. Hemen Belediyeye telefon ettim; adres bildirerek durumu anlattım. En geç yarım saate kadar ekiplerin geleceğini söylediler. İş edindim, gözüm yolda bekliyorum. Bir saat kadar oldu, gelen giden yok. Tekrar Belediyeyi aradım, Ankara’nın en baba gazetelerinden birinde muhabir olduğumu, birazdan foto muhabirimizin gelip çukurun resmini çekeceğini söyledim. Yalandan kim ölmüş. On beş dakika geçmemişti, yol yapım personeli gelip çukuru kapattılar ve bir fosforlu levha koydular. El mi yaman bey mi yaman.

Bu anımı yıllar önce yazmıştım, okumamış olanlar ya da unutan okurlarım olmuştur belki diye yeniden aktaracağım. Gökova Körfezinde artık herkesin bildiği Okluk Koyu ile Sedir Adasının ortasında Karacasöğüt koyunda bir yazlığımız var, şimdilerde koşullarımız uygun olduğu için yılın yaklaşık yarısını orada geçiriyoruz. Çok ender rastlanacak bir güzelliğe sahip olan koyumuzla ilgili olarak eskiden pek övgüyle söz etmek istemezdim, herkes gelip keşfetmesin diye, ama Sayın Cumhurbaşkanının Okluk’takendileri ve personeli için oluşturduğu mahalleden sonra zaten çok popüler oldu; ben de artık koyumuz ile ilgili duygularımı açıklamaktan çekinmiyorum. Bu mahalle aslında bizim deniz kenarı nüfusumuzu da pek arttırdı, adeta şenlendik. Kendi koylarında denize girme izni olmayan Cumhurbaşkanlığı Mahallesi sakinleri gelip........

© ngazete