Birçok ebeveyn çocuklarını ne kadar erken eğitirse o kadar iyi olacağını düşünür. Hayatın bir yarış
olduğuna inanır; çocuklarının erken konuşması, erken yürümesi, erken okula başlaması, sınıf
atlayarak üst sınıfa geçmesi onlar için bir övünç kaynağıdır.
Halbuki böylesi yetiştirilmiş çocuklar, çocuklukları olmayan, duygusal yoksun kişilerdir. Duygusal
yoksun bireyler, sürekli kendi başarılarını anlatan, çocuklarının dünyasına empati kuramayan
ebeveyne dönüşürler. Pedagog, Adem Güneş

Hep bir acelecilik… hep bir mücadele…

Telaşın çepeçevre her yanımızı sardığı bu yaşlı yer kürede dalga dalga kendimizi bir yarışmanın
içinde tahayyül ediyor, attığımız her adımın çevremizde yarışı kim kazanacak? sorusunu
cevaplamaya çalışıyor ve alabildiğine içselleştirdiğimiz bu endoktrinasyonu çocuklarımıza hayat
tecrübesi olarak yansıtıyoruz ve onların da birer yarış atına dönmesi için mücadele ediyoruz.

Komşu komşusuyla yarış halinde, evde karı koca yarış halinde doğal olarak kardeşler kıyaslanarak
yarışmaya zorlanıyor; toplum kendi katmanları içinde gizil bir mücadele içinde.

Benim en yadırgadığım eşlerin kendi aralarındaki rekabeti. Iki yetişkin insan evlenmeye karar
verdiyse, aile olmaya karar verdiyse........

© ngazete