Η μελέτη του Mario Draghi των 400 σελίδων έχει ως κυρίαρχο στόχο την αναζωογόνηση της ανταγωνιστικότητας της ΕΕ. Η διάχυτη αγωνία, που κατακλύζει το ανά χείρας πόνημα, σε πείσμα των εξειδικευμένων γνώσεων και εμπειριών του συγγραφέα του, προϊδεάζει για τις, ουσιαστικά, ανυπέρβλητες δυσκολίες του όλου εγχειρήματος. Να παρατηρηθεί εξαρχής ότι η περί ης μελέτη παρακάμπτει το κυρίαρχο πρόβλημα των ημερών μας, που σίγουρα δεν είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ΕΕ απέναντι στις ΗΠΑ, ενώ στη συνέχεια ασχολείται με ανεδαφικές υποθέσεις και προτάσεις, που έστω και αν τελικά υλοποιηθούν, θα είναι καταστρεπτικές, κυρίως για τον ευρωπαϊκό Νότο. Και θα γονατίσουν για ακόμη μια φορά την Ελλάδα.

Πράγματι, η ευρωπαϊκή οικονομία υστερεί, σε αρκετά σημεία, απέναντι στην αμερικανική, καθώς η πρώτη διανύει περίοδο στασιμότητας και ήδη κρίσης, ενώ η δεύτερη εξακολουθεί να πραγματοποιεί αναιμικούς ρυθμούς μεγέθυνσης. Ωστόσο, η επιδιωκόμενη, μέσω της έκθεσης Draghi, αναζωογόνηση της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας απέναντι στην αντίστοιχη των ΗΠΑ, έστω και αν ήταν εφικτή, που φαίνεται να μην είναι, δεν θα εξασφάλιζε την επιδιωκόμενη λύση. Διότι, το πρόβλημα δεν είναι η ατονία της ΕΕ, αλλά η αδυναμία ολόκληρης της Δύσης να ανταγωνιστεί τον ταχύτατα ανερχόμενο Νότο, με πρώτη τη τάξει την Κίνα. Η ΕΕ αποτελεί τμήμα της παρακμάζουσας Δύσης, και συνεπώς, δεν αντιμετωπίζει μεμονωμένη, το πρόβλημα της χαμηλής ανταγωνιστικότητας, αλλά από κοινού με τις ΗΠΑ. Ο κοινός τους αντίπαλος είναι ο επιθετικά αναπτυσσόμενος Νότος, γνωστός με την επωνυμία των BRICS. Οι BRICS, δημιουργήθηκαν τo 2009 με αρχικά 5 χώρες, τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Ινδία, τη Νότια Αφρική και την Κίνα. Στη συνέχεια προστέθηκαν οι Αίγυπτος, Αιθιοπία, Ιράν, Σαουδική Αραβία και ΗΑΕ ενώ είναι σε αναμονή αιτήσεις εισόδου από το Αζερμπαϊτζάν, την Ταϊλάνδη, το Βιετνάμ το Bangladesh, αλλά και την Τουρκία. Αδιάφορη η Δύση μέχρι πρόσφατα, διαπιστώνει ξαφνικά ότι........

© newsbreak.gr