Ολο και συχνότερα τον τελευταίο καιρό έχω την αίσθηση ότι ζούμε ταυτόχρονα σε δύο Ελλάδες.

Η πρώτη, με τον αριθμό 1, εμφανίζεται λαμπερή, πετυχημένη, άνετη, χωρίς προβλήματα. Απαιτεί τον θαυμασμό της υφηλίου, γιατί διαλαλεί επιτεύγματα πολλά και αξιόλογα. Πασχίζει, έτσι, να δικαιολογήσει την ικανοποίηση του κ. πρωθυπουργού, που συγκινημένος τα ανακοινώνει.

Τα κατορθώματα αυτής της Ελλάδας 1 βασίζονται κυρίως στις αναβαθμίσεις της πιστοληπτικής ικανότητάς της από τις διάφορες μεγάλες διεθνείς τράπεζες. Η τελευταία αναβάθμισή της σε ΒΒΒ έγινε στις αρχές Μαρτίου από τον καναδικό οίκο DBRS. Ανάλογοι ενθουσιασμοί προκαλούνται, επίσης, από την κατά καιρούς επιτάχυνση του ρυθμού μεγέθυνσης ορισμένων κλάδων της βιομηχανίας ή ακόμη και ολόκληρης της οικονομίας (παρότι οι ρυθμοί αυτοί δεν είναι διατηρήσιμοι και συνήθως αναθεωρούνται σε χαμηλότερα επίπεδα στη συνέχεια).

Η δεύτερη -να την πούμε Ελλάδα 2- είναι σκυθρωπή, δεν άγγιξε ακόμη σε μέγεθος το αντίστοιχο του 2010, διώχνει τους καλύτερους νέους της στο εξωτερικό, συρρικνώνεται πληθυσμιακά και έχει σχεδόν ξεπουλήσει το σύνολο της εθνικής περιουσίας της, καθώς και τμήμα της ιδιωτικής (οικόπεδα και διαμερίσματα σε ξένους). Τα τελευταία στοιχεία της ΕΛ.ΣΤΑΤ. διαπιστώνουν διαχρονική αύξηση της φτωχοποίησης του ελληνικού πληθυσμού.

Ποια από τις Ελλάδες να προτιμήσουμε; Η Ελλάδα 1 είναι απαστράπτουσα και δείχνει να πορεύεται άνετη και χωρίς προβλήματα. Αρα, αυτή να ακολουθήσουμε! Οχι, όμως, πριν εξετάσουμε τις βάσεις της λαμπρότητάς της. Να δούμε, δηλαδή, κατά πόσον υπάρχουν και από πού προέρχονται.

Πρέπει, πριν από οτιδήποτε άλλο, να αναρωτηθούμε πού βασίζεται η ακτινοβολία της και τι είναι ακριβώς αυτό που βλέπουν σε αυτήν και τους ικανοποιεί οι οίκοι οι οποίοι αναβαθμίζουν την πιστοληπτική ικανότητα της χώρας μας.

Πιστεύω πως όλοι συμφωνούμε, διαπιστώνοντας ότι οι οίκοι αυτοί ενδιαφέρονται, κύρια και πρωταρχικά, στο να μπορεί η Ελλάδα να........

© newsbreak.gr