Μια στιγμή που φωτογραφίζει το που βρισκόμαστε…
Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη
Επανέρχομαι στην κηδεία Κώστα Σημίτη, για να αναφερθώ πιο διεξοδικά σε ένα περιστατικό, που ακροθιγώς έθιξα, στη σύντομη συνέντευξή μου στην φίλη και αξιόλογη δημοσιογράφο μας Μαρία Αναγνωστίδου-Δόικου, στις 9 τρέχ.. γύρω από τα διαμειβόμενα σε αυτήν (παρακάτω η συνέντευξη).
Πιθανόν, όφειλα να το έχω καταγράψει στο μυαλό μου, ως κατάσταση των τελευταίων ετών, που συνεχώς επιδεινώνεται, αλλά ωστόσο όχι αρκετά όπως φαίνεται, αφού εντυπωσιάστηκα τόσο αρνητικά από αυτό.
Αναφέρομαι στην κριτική των πεπραγμένων Σημίτη, κατά τα χρόνια της πρωθυπουργίας του, τα οποία υπενθύμισε η κυρία Λατινοπούλου (συνοψίζοντας προφανώς τα όσα έχουν, κυριολεκτικά καταλάβει, με τη μορφή σχολίων, τις ιστοσελίδες του διαδικτύου (και τα οποία εξακολουθούν ασταμάτητα).
Στην περί της αναφορά της κυρίας Λατινοπούλου (που δεν γνωρίζω, παρά μόνον με βάση τις δηλώσεις της) δεν διαπίστωσα τάσεις προσβολής του νεκρού, αλλά απλώς απαρίθμηση δραστηριοτήτων του, γνωστών άλλωστε στο πανελλήνιο. Ωστόσο, η αναφορά αυτή κρίθηκε απαράδεκτη, προσβλητική, και πάνω από όλα απαγορευμένη από την κυρία Διαμαντοπούλου (που επίσης δεν γνωρίζω), η οποία, με ύφος κριτή του τι επιτρέπεται να λέγεται και τι απαγορεύεται, και προφανώς για να μετριάσει τις εντυπώσεις........
© newsbreak.gr
