Zeytinyağlı yiyemem aman…

Benim en sevdiğim yemekler listesinin zirvesinde enginar dolma var. Yanında tas kebabı olduğunda ortaya enfes bir ziyafet çıkar. Gözü kör olasıca enflasyon, mutfağı alt üst etmeden önce bizim mutfağın vazgeçilmezleri arasındaydı. Sonra “çok pahalıydı almadım”, “Tanesi kaç lira olmuş, gördün mü” nidaları arasında bizim mutfaktan enginar dolma buharlaşıverdi. Yoldan çıkan kuşbaşını da yanına alıp gitti.

Yemekler, sadece kültürel bir çeşitliğin temsilcileri değildir. Sofralarımızdaki lezzetler yüzlerce yıl nasıl yaşadığımızı, ekonomik gücümüzü de gösterir. Mesela, dünyanın diline düşen pizzanın kökenlerine bakacak olursanız, karşınıza Napoli’nin yoksul sokakları çıkar… Pizza hamur, salça, fesleğen, mozerella gibi birkaç ucuz malzemeden yoksulların yarattığı bir lezzettir.

Ama enginar, öyle değildir. Pizzanın ortaya çıktığı yıllarda Avrupa’da ona “asillerin yiyeceği” diyorlardı. Giritli göçmenler, onu Anadolu’ya taşıdıktan sonra Türk mutfağında özel bir yer edindi. Sonra, Osmanlı sarayı dahil mutfaklarımızın baş tacı oldu. Yemek kitaplarını karıştırırsanız, “Türk mutfağının en sevilen........

© Nefes