Kimse “böyle gelmiş, böyle geçer” dememeli, diyemez!

Bu ülke nasıl ki Çanakkale ruhu ile özgürlüğüne kavuştuysa, güvenlik gerekçesiyle Meclisi Mebusan İstanbul’dan Ankara’ya taşınarak 23 Nisan 1920 tarihinde bir Cuma günü dualarla açıldıysa, “devletin dini İslam” denilerek istiklal marşından cesaret ve motivasyonunu aldıysa yine o ruh ile selamlaşarak yoluna devam edecek.

Bu devleti ecadımız malıyla, canıyla bedel ödeyerek bize miras bıraktı, uluslar arası anlaşmalar uğruna üzerinde bir operasyon yapıldı ve o hürriyet ruhu sindirilmeye çalışıldı, bu haksızlığa tepki gösterenler “takriri sükun” kanunlarıyla cezalandırıldı, o gün bu gündür bir türlü öz vatanımızda huzur bulamıyoruz.

Kadını perişan ettiler!

Yeni yüzyılda artık bu haksızlığa karşı sessiz kalamayız. Bu geçen yüzyılda İslama karşı savaş açıldı, en nadide değerimiz olan ve namus olarak bilinen kadınlarımız sokaklara çekildi,

Yetmedi, genel evler açıldı,

Yetmedi, kılık kıyafet devrimiyle kadın soyuldu,

Yetmedi, pavyon masalarında meze olarak kullanıldı,

Yetmedi, moda ve kozmetik sanayisine müşteri ettiler, öyle bir hale getirildiler ki tesettür elbisesi alan kadın da öyle bir giyiniyor ki, işleri güçleri erkelerin dikkatini çekmek oldu.

Derken 40 ayrı eli tutan kadın, 40’ından sonra eli havada kaldı, evlenip evlat sahibi olamadığı için boynu bükük kaldı, huzurlu bir aile düzenini kuramadı, arkasında hayır dualarında buluna bilecek bir nesli de yetişmedi.Yedi hikayesinden 6’sı kadın üzerinde olan bu çarpık düzene karşı sessiz kalamayız.

Bu ülkede İlahi nizama meydan okundu!

İslamın kırmızı çizgilerine pervasızca basıldı.

Faiz hayatın vazgeçilmez durumuna getirilidi,

Kumar Milli olarak........

© Müslüman Dünya