Ölkədə rol bölgüsü yenidən aparılmalıdır, məncə. Çünki kim-kimdir, kim hansı işə baxır, bəlli deyil. Öz vəzifələrinin öhdəsindən gəlməməkləri bir yana, bəzi məmurlar bizi elə borclu çıxarırlar ki, az qalırıq, onların sahələrindəki neqativlərə, çatışmazlıqlara görə üzr istəyək. Öz yaratdığı “əsərindən” narazı qalanlardanmı danışım, təmsil etdiyi sahəni it gününə qoyub, sonra xalqa şikayətlənənlərdənmi? Ya da bu günə qədər ölkədəki bir çox eybəcərliklərin müəllifləri çıxırlar ortaya və deyirlər, ey xalqım, siz buna niyə dinmirsiz? Şifrəli danışmayacam, açıq şəkildə keçəcəm misallara.

Məsələn, o gün elm və təhsil nazirimiz Emin Əmrullayev vurğulayıb ki, daha çox müəllimlərdən danışılsa da, təhsilin bütün mahiyyəti uşaqdır: "Biz müəllimə niyə maaş veririk? Çünki şagird daha yaxşı öyrənməlidir. Şagird yaxşı öyrənmirsə, müəllimə niyə maaş verməliyik?” Vallah, nə deyim, cənab nazir. Ar olsun bizə, biz cəmiyyətə. Şagird məktəbdə dərs öyrənmir, biz müəllimə zorla maaş veririk, sonra zorla o uşağı repetitor yanına göndəririk... Yəni, bu məsələlərdə nazirimizin, şanlı nazirliyimizin heç bir suçu yoxdur.

Ya da TƏBİB-in İcraçı direktoru Vüqar Qurbanov. O da o gün əsəbləşib və deyib ki, təcili yardım o........

© Müsavat