Tarihin en kanlı savaşının en kanlı günlerinden biri. Anafartalar’da savaşanların cepheleri birbirlerine o kadar yaklaşmış ki, Türk ve İngiliz askerleri birbirlerine yüzlerini görerek ateş ediyorlar. Boğazdaki İngiliz ve Fransız ağır zırhlılarının topları aralıksız gürlüyor. Yukarılardaki Arıburnu, Conk Bayırı ve Kocaçimen bölgelerinde kan gövdeyi götürüyor. Gece ve gündüz diye birşey kalmamış. Kara bir barut dumanı ağır bir perde gibi havada asılı. Susmak bilmeyen toplar, mitralyözler, piyade tüfekleri ve bunların mermilerinin havada uçuşmasından doğan kesintisiz bir uğultu...

Okulu bitirir bitirmez kendini bu kanlı savaşın içinde bulan ‘ihtiyat mülazımı’ yedek subay Mahmut, 19’uncu Tümen Komutanıyken Anafartalar Grup Komutanı olarak bu gaddar savaşın en ağır sorumluluğuna atanan Albaya siperlerde yol gösteriyor. Yeni komutan, sarışın, mavi gözlü, genç ve bu ölüm kalım savaşına hiç yakışmayacak kadar zarif bir adam. Özenle traş olmuş. Kalpağının altından görülen sarı saçları temizlikten ve taranmaktan pırıl pırıl parlıyor. Üniforması jilet gibi ütülü. Çizmeleri dikkatle boyanmış. Kendisine yol gösteren yedek subay Mahmut, albayın üniformasının içine giydiği beyaz gömleğin yakalarının kaskatı kolalanmış olduğunu görüp, şaşkınlıktan yere düşecek gibi oluyor.

Derken, davranışları ve giyimiyle oradaki bütün askerleri şaşkınlığa sürükleyen yeni komutan, aylardır gece gündüz bu ölüm meydanında savaşmakta olan en deneyimli askerlerin bile görmeseler inanamayacakları bir şey daha yapıyor. Siperden boylu boyunca dışarıya sarkıp, sanki bir manzara seyrediyormuşçasına uzun uzun karşı cepheye bakıyor. Vızır vızır uçuşan yüzlerce mermi her yanından geçerken, karşı siperleri incelemeyi sürdürüyor, aradaki mesafeyi, siper derinliklerini, ateş gücünü hesaplamaya çalışır gibi bakmaya devam ediyor…

Her iki taraftan binlerce insanın hayatını kaybettiği kanlı Çanakkale savaşlarından sağ olarak kurtulabilen yedek teğmen, sarışın komutanla karşılaştığı bu ilk........

© Muhalif