ÇOCUK, SAHİP OLUNACAK BİR “MAL” DEĞİL EMENETTİR

Oğlum küçükken, insanların ona baktığında yüzlerinde beliren gülümsemeleri izlemek beni hep duygulandırırdı. Bir anne için çocuğunun tatlılığının, masumiyetinin fark edilmesi ne güzeldir. Ama o gün bir teyzenin gülümseyerek sorduğu o cümle beni bambaşka bir düşünceye sürükledi:

“Ne kadar yakışıklı… Senin mi?”

Bir an duraksadım.

Cümleye değil… Cümlenin altında yatan kültürel bir bakışa takıldım.

Nice sonra “Annesiyim” diyebildim ama içimde başka bir cümle dönüp durdu. Biz çocukları kendimize ait sanıyoruz. Sanki bize verilmiş bir mülk gibi… Sanki varlıkları bizim için varmış gibi…

Ne yazık ki çoğu anne-baba, farkında olmadan çocuğunu kendi egosunun, beklentisinin, geleceğinin bir parçası olarak görüyor.

“Benim çocuğum”, “Benim oğlum”, “Benim kızım”…

Kelime doğru olsa da, anlamı kaymış durumda. Çocuk bizim değil; Rabbimizin bize bıraktığı........

© Mir'at Haber