Ey Rahman, Rahîm Allah’ım! Yüce Zâtına el açıp dua edecek ne yüzüm, ne cür’etim ve ne de cesaretim var. İki elimi yüzüme kapatıp yürekten Sana sesleniyorum Allah’ım.
Bu kadarı da olmaz dediğimiz her şey bir bir oldu; durmadı, bitmedi ve olmaya da devam ediyor. Ümmeti Muhammed olarak bizler, gözlerimiz kör, kulaklarımız sağır, dillerimiz lâl olmuş bön bön bakıyoruz; ne olup bitenleri görüyor, ne de duyuyoruz. Allah’ım ne olur bizim duyarsızlığımız, sorumsuzluğumuz yüzünden Gazze’yi ve Gazzeliyi helak etme yâ Rab! (A’raf, 7/155)
Gazzelim doğduğu günden beri yas tutuyor, her gün onlarca kez ölüp ölüp diriliyor, ölümü kurtuluş, Cenneti özlem görüyor.
Daha kundakta iken şiddet ve işkence ile hayata veda ediyor, sağ kalanların ise narkozsuz el ve ayakları kesiliyor. Sanki son saatin şiddet ve hiddeti yaşanırcasına; saçlar bir gecede nasıl ağarırmış? nankörlere ve insanlığa ispat eden gazzelimdir.(Müzzemmil, 73/17) Ve daha nice nice acılarla, aç-susuz, evsiz-barksız, anasız-babasız bebekler, çocuklar, kadınlar ve siviller sınanır mı Allah’ım? Toprak, böylesi masum kanı ile sulanır mı Allah’ım? İnsana böylesi binbir tuzak kurulur da kalleşçe öldürülür mü
Allah’ım? “(Ey insan!) Şunu iyi bil ki; Allah zalimlerin yaptıklarından gafil (habersiz ve ilgisiz) değildir.”(İbrahim,14/42) Elbette Sen mazlumun yanında yar ve yardımcı olansın........