Mushaf’taki sıraya göre Kur’an-ı Kerim’in 112. Suresi olan İhlâs Suresi, dört ayet, on beş kelime ve kırk yedi harften oluşmaktadır. Bu sure, yalnız Allah’tan bahsettiği için, Allah’ın birliğini halis kılmak manasında “İhlâs” adı verilmiştir. Ayrıca bu surenin tevhid, marifet, esas, samed, necat, velayet, iman, berâe ve daha başka bazı isimleri de vardır.1 Bu surede Yüce Allah’ın varlığı, birliği, hiçbir şeye muhtaç olmadığı, her şeyin ona muhtaç olduğu, hiçbir anne babadan gelmediği, çocuklarının olmadığı, eşi ve benzerinin bulunmadığı anlatılmaktadır. Surenin metin ve mealine yer verdikten sonra, kısaca izahı üzerinde duracağız.
METİN VE MEAL
قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ {1} اللَّهُ الصَّمَدُ {2} لَمْ يَلِدْ وَلَمْ يُولَدْ {3} وَلَمْ يَكُن لَّهُ كُفُواً أَحَدٌ {4}
“De ki: O Allah, birdir, Samed’dir,2 doğurmamıştır ve doğurulmamıştır. Hiç bir şey O’na denk değildir.”3
ALLAH’IN BİRLİĞİ VE HER TÜRLÜ İHTİYAÇTAN UZAK OLDUĞU
Bu surenin ilk ayetinde geçen, “O Allah, birdir, Samed’dir ” anlamındaki ifadeler, Allah’ın birliğini, hiç kimseye muhtaç olmadığı ve herkesin kendisine muhtaç olduğu anlatılmaktadır.
ALLAH DOĞURMAMIŞ VE DOĞURULMAMIŞTIR
Hemen........