Ekonomik göstergeler bazen bir toplumun kaderini tek bir rakamda özetleyebilir. O rakam aslında ülkelerin gelişmişlik ve refah seviyelerini bize gösterebilir. Türkiye’de bu rakam çoğu zaman asgari ücrettir. Çünkü ülkede çalışanların büyük kısmı, emeğinin karşılığını tam da bu sınırdan alır. Bu sınırın altı yoktur; ama üstü de çoğu çalışanlar için bir türlü mümkün olmaz. Bu nedenle asgari ücret, sadece bir ücret politikası değil; bir yaşam biçimi oluşturmayı, bir sınıfsal kimliğin varlığını ve bir toplumsal gerçekliği ifade eder.

Devlet, bu ücreti belirleyerek en alttaki çalışanın insan onuruna yaraşır bir hayat sürebilmesini güvence altına aldığını iddia eder. Anayasa’nın 55. maddesi aslında güvenceyi vurgulamak için vardır. Fakat soru şudur: Bu güvence gerçekten var mı? Yoksa asgari ücret, yoksulluğun kurumsallaşmış hâli midir?

Ülkemizde yaşanan ekonomik kriz, yükü emeğin üzerine bırakacak bir istikamette ilerliyor. Biraz önce bahsettiğimiz Anayasa’nın 55. maddesinin son paragrafı ücretin belirlenmesindeki kıstası verir. Orada asgarî........

© Milli Gazete