Uluslararası ilişkilerde müzakere esastır. Herhangi bir konuda ihtilaf vaki olmuşsa yapılması gereken, ihtilafın müzakere edilerek bir uzlaşıya varılmasıdır. Ancak bazı sorunların çözümünde müzakere sürecinin işlemediğini de görüyoruz. Daha çok emperyal motivasyonla hareket edenlerin ortaya çıkardığı sorunların çözümü için müzakere sürecinin pek geçerliliği yoktur. Çünkü ortada müzakere edilebilecek bir mesele yoktur, tek taraflı bir emperyal beklenti vardır. Böyle durumlarda sorunun çözümü müzakereyi değil güç kullanımını gerektirir. Mevcut dünyada yer alan BM, NATO, AB vb. küresel kuruluşların görünen amacı, bu gücü gerektiğinde kullanmasıdır.

Peki, bu tür kuruluşlar bu amacı hakkıyla yerine getirebiliyor mu?

Bütün devletlerin meşruiyet kaynağı olan BM gibi bir kuruluşun en küçüğünden en büyüğüne tüm devletlere eşit mesafede olması ve kararlarını hiçbir ulusal çıkarı gözetmeden, etnik veya dini kriterlere tabi tutmadan adaletin gerektirdiği şekilde alması gerekiyor. Fakat böyle bir kuruluşun güvenlik meselelerinde aldığı kararların beş ülkenin iki dudağı arasında olması sorunların çözümüne hakkaniyetle ulaşılamamasına neden oluyor. Eşitliğin ve adaletin teminatı olması gereken küresel kuruluş, eşitsizliğin ve........

© Milli Gazete