Çağlamaya başladığın andan itibaren dünyayı kurtarmak istiyorsun. Kurtaran sen ol istiyorsun. Dünyanın hiçbir yerinde çocuklar üşümesin istiyorsun. Anneler üzülmesin istiyorsun. Babalar dağ gibi ailelerinin başına dursun istiyorsun. Kimse kimseyi aldatmasın istiyorsun. Adalet çok hızlı bir şekilde tecelli etsin istiyorsun. Hırsızların elleri, müfterilerin dilleri kesilsin istiyorsun. Bugün bir mazlum öldüğünde, ertesi sabah darağacında bir zalim sallandırıldığını görmek istiyorsun. Ama atladığın bir şey var.

Tarih dizileri dâhil, izlediğin tüm dizilerin sonunun her zaman mutlu son ile bitmesini istiyorsun. Maç izlerken her zaman yenilen takımların galip gelmesini istiyorsun. Üniversite eylemlerinin sonun karakolda bitmemesini istiyorsun. Ya da memurken bile eleştiriden çekinmemek istiyorsun. Gökyüzü her zaman açık mavi olsun istiyorsun. Ekonomik sorunlar olmasın istiyorsun. Küresel bozulmalar olmasın istiyorsun. Savaşlar çıkmasın istiyorsun. İnsanlar ölmesin istiyorsun. Ama atladığın bir şey var.

Suya doymak ama boğulmamak istiyorsun. Okyanusun dahi derinliklerinde gezmek ama yorulmamak istiyorsun. Dağların zirvelerinden, kuşlarla tokalaşmak hatta belki hakka ulaşmak istiyorsun. Rengarenk mendillerin olsun ama hiç kirlenmesin istiyorsun. Yanında sürekli şeker bulundurmak ve sürekli çocuklara ikram edebilmek istiyorsun. Dünyanın en büyük dertleri karşısında tebessüm etmek, tüm dertlere rağmen yılmamak, yıkılmamak istiyorsun. Ölümden korkmamak ama ölmeyecekmiş gibi yaşamak istiyorsun. Ama atladığın bir şey var.

Birileri Kabil’e engel olsun, Habil’ler galip gelsin istiyorsun. Tüm gemiler Nuh samimiyetinde üretilsin istiyorsun. Nil yarılsın, Firavun’lar iman etsin istiyorsun. Nemrut’ları yok eden sinekler, diğer tüm sinekleri........

© Milli Gazete