Benim tarihçe-i hayatım, “güzel insanlar almanağı” gibidir. Çocukluğumdan bu yana, Rabbim bana yüzlerce, binlerce güzel insanlarla tanışmamı lütfetti. En yakınımda güzel insanlar doluydu. Amcam, dayılarım, halalarım, teyzelerim ve çocukları, kardeşlerim, akrabalarım, komşularım, komşu çocukları (mahalle uşakları)… Akrabalarımızın köylerine gittiğimizde etrafımızı güzel insanlar ve onların muhabbet haleleri sarardı. Nasıl izzet ve ikramda bulunacaklarını bilemezlerdi. Dedem ve babam ticaretle meşgul olurlardı. Köylüler, buğday, arpa, mercimek, nohut, susam, fıstık, zeytinyağı, kuru üzüm gibi mahsullerini getirirlerdi. Ben de yaz tatillerinde yanlarında çalışırdım. İşte o esnada yüzlerce güzel insanla tanışırdım. Hepsi de zekâtlarını veren, ikram etmeyi seven, yüzleri gülen, insana ferahlık veren güzel huylu insanlardı.

Ortaokulda Risale-i Nur camiasıyla tanıştım. Onlar ne güzel insanlardı. Daha sonra Millî Görüş camiasıyla tanıştım. 1973 milletvekili seçimlerinde dayım Mehmet Bozgeyik, MSP’den aday oldu ve kazandı. O esnada Millî Görüş camiasını yakından tanıdım ve o güzel insanları çok sevdim. O esnada Millî Gazete’yi de takip ediyordum. Bu camianın AGD-MGV mensubu kalpleri iyilikle dolu yüzlerce gençleriyle tanıştım.

1975’te üniversiteye kaydolunca İstanbul’da Yeni Asya camiasının idaresindeki apartman dairelerinde kaldım. O sırada nice güzel insanla tanıştım. O talebelik yıllarında Millî Görüş’ün idaresindeki MTTB, İlim Yayma Cemiyeti ve sair sivil toplum kuruluşları mensupları ile tanıştım. Onlar ne güzel insanlardı. 1979’da........

© Milli Gazete