Yolların Kavşağında |
Dünyada “insan” kimliğimizle; Allah’a (cc) “kulluk” ve “hilafet”, “emaneti” ile/Rahman’a kulluk/itaat ile şeytana kulluk/itaat, seçenekleri arasında muhayyer/özgür bırakılan yolcular olarak, sınavdayız. Ya Rahman’ın iradesini/rızasını/yolunu/hayat tarzını veya buna zıt olan şeytanın çağırdıkları “batıl” yolları seçeceğiz. (Fatiha/4-6, Bakara/30, 38, 256; Enam/153, Araf/172, Kehf/29, Yasin/60-61; Mülk/2, İnsan/2-3, Ahzab/72, Zariyat/56)
Dünya gurbet yurduna sınav için cennet vatanından indirilmiş yabancı/misafir ve yolcularız. Evrenin Melik’inin (cc) iradesine uygun yaşamak özgürlük ve sorumluluğumuz var...
İslam fıtratıyla, imtihana/yolculuğa ehliyete elverişli donanımda akıl ve irade gücüyle en güzel surette yaratılmış, ehil çağa ulaşınca, yolların kavşağında irademiz serbest/özgür bırakılarak, sınavımız başlatılmış oluyor.
(Fatiha/5-6, Bakara/256, Enam/153, Araf/16-17, Yasin/4, 60-61, Mülk/2, Kehf/29, İnsan/2-3,29; Beled/10, Şems/8)
Dünya gurbetinde güzel/güvenli bir hayat yolculuğu için de, Rahman bize Kitap (Kur’an) ve insan (Peygamber) iki rehber göndermiştir. Yolculuk, bu rehberlerle yapılsın, diye de mesajlarını iletmiş; emir, yasak ve tavsiyelerini bildirerek, yolunu göstermiştir.
Dünyadaki yolculuğumuzda; bize imtihan için emanet olarak verilen nimetler, bizi ahirete/cennete veya cehenneme taşıyan araçlardır. (Ahzab/72, Mülk/2, İnsan/3)
Rabbimiz, dünya yolculuğumuzda, kendi “sırat-ı müstakim”i/dosdoğru yolu/İslam’ı seçerek, o yolda yaşamamızı/yürümemizi, yarışmamızı ve cihadımızı, “Kendisi”ne o yolda imanla/İslam’la dönmemizi/cenneti tavsiye ediyor. Bu yol seçilecek, yolun kurallarına uyulacak, bu yoldan aykırı batıl/yanlış yollara da sapılmayacak. (Fatiha/5-6, Enam/153)
Cennetten dünyaya indirilirken, dünya yolculuğunu, gönderilecek “hidayet” rehberleri olan Kur’an ve Sünnet’e uyumlu yapabilenler için korku ve üzüntü ile sapma ve bedbahtlık olmayacak; Kur’an’dan yüz çevirenler ise dünyada “darlık” çekecek, kıyamette de “kör” olarak haşrolunacak, denmişti.........