Şairler bu dünyanın en gerçek kahramanlarıdır. Gözyaşlarını asla gizlemezler. Ki şiir şairin gözyaşıdır. Yüreğinde şiir büyüten, şiir büyüyen ve şiirle büyüyen insanlar bir şiir sonrası bereketli ve umut kokuludurlar. Bir yağmur sonrası dünyaya bereket ve toprak kokusu yayılması gibi.

Gözyaşlarını gizlemekten çekinmeyen insandır şair. Bu cesareti hayat konusunda da öyledir. Konuşması gerektiği yerde susmaz, susması gerektiği yerde de hiçbir güç onu konuşturamaz. Kendi içinde dingin ve asudedir.

Bu dünya adına, içinde yaşanmışlık adına adını koyduğunuz her ne varsa içinde bir çelişki barındırıyor ise bu çelişkiyi yüzünüze vurmaktan da çekinmeyen kişidir şair. Bunu söyleyebilme cesaretini gösteremeden günü kurtarma hesabının Z raporunu günün sonunda alma yolunu seçenlerin yüreklerindeki boşluğu, avuçlarındaki metalar dolduramayacaktır. İki satırlık ömürleri olacaktır ancak. İki nefes misali... Aldı ve sonra verdi. Sonrası koca bir hiç. Bu bedbahtlık ile yaşayan kişinin yaşamak adına hayaller kurması ise en büyük talihsizliği olarak tarihe ve kayıtlara düşecektir. Şair ise konuşması gerektiği yerde susanların sesidir.

Şair neyi görüyorsa onu yazma cesaretini inancından aldığı güç ve ilhamla kâğıda aktarma yolunu seçendir. Bu ona Yüce Kudret tarafından sunulan lütuftur ve şiiri bu hayattaki en doğru........

© Milat