Bozuk felsefe ile yoğrulmuş bazı kendini ilahiyatçı veya yazar zanneden kirli kafaların dillerinden, kalemlerinden dökülen zehirlerden biride; şefaat yoktur zırvasıdır. Bu bazı arızalı kafaların isimlerinin önünde Profesör unvanı bulunması da ayrı bir sıkıntıdır. Sıradan ama vicdanlı bir Müslüman’ın bile çok rahatlıkla kavrayacağı şefaat meselesinde bu sözde hocaların çuvallamış olmasına kendi unvanları bile utanır olmuştur…
Dünyalık işleri için torpil arayan bazı ahmaklar, ebedi hayatta şefaat yok derken ne kadar gülünç bir duruma düşüyorlar… Sanıyorlar ki; kişi kendi gücü ile şefaat edecek. Oysa Allah’ın izni, iltifatı olmaksızın kimin haddine şefaat etmek, kimin haddine Allah’ın buyruğu dışına çıkmak ve cezaya müstahak olmuş birini mükâfata kavuşturmak…
Şefaat yok diyenler, kendi durumlarından o kadar eminler ki; her şeyi kusursuz ve eksiksiz yapmışlar, kimseye eyvallah diyecekleri yoktur! Âdete baksınlar başlarının çaresine........