Işıklar Altında Kalabalık, Secdede Yalnızlık |
Çarşılar dolu.
Diskolar tıklım tıklım.
Düğün salonları tıka basa.
Pavyonlarda müzik sabaha kadar susmuyor.
Kahvehanelerde saatler eriyor, stadyumlarda sesler göğe yükseliyor.
Ama camiler…
Saflar seyrek, omuzlar aralıklı, secdeler yetim.
Bu tablo tesadüf değil. Bu, ümmetin önceliklerini kaybetmesinin fotoğrafıdır.
İnsan, geçici olanı ebedî olana tercih eder hâle gelmişse; gürültüyü zikre, eğlenceyi huzura, alkışı duaya değişmişse; orada bir çöküş başlamış demektir. Çünkü Allah Teâlâ uyarıyor:
“Dünya hayatı ancak bir oyun ve eğlencedir. Ahiret yurdu ise takvâ sahipleri için daha hayırlıdır.” (En‘âm, 32)
Biz ne yaptık?
Oyun ve eğlenceyi hayatın merkezine, ahireti ise ertelenmiş bir ihtimale dönüştürdük.
Camiyi hayatın kalbinden söküp, yalnızca cenazelere ve kandil gecelerine........