Bir Zamanlar Seni Taşıyan Eller |
Bir zamanlar seni taşıyan eller vardı…
Titremeden, yorulmadan, şikâyet etmeden…
Bir annenin elleri — sabırla, şefkatle, yorgunluğun en derin hâlinde bile seni hayata tutan o sıcak eller…
Ve bir babanın elleri — nasır tutmuş, soğukta çatlamış ama seni korumaktan asla vazgeçmemiş…
Rabbimiz buyurur: “Biz insana, ana ve babasına iyi davranmasını tavsiye ettik. Annesi onu güçsüzlükten güçsüzlüğe uğrayarak karnında taşımıştı… Bana ve ana babana şükret; dönüş Banadır.”
İşte bu ayet, insanın özünü hatırlatır: Nereden geldiğini, kime borçlu olduğunu ve sonunda nereye döneceğini…
Ama çağımızın insanı, bu borcu unuttu.
Kendi elleriyle........