Kadının ruhuyla, sabrıyla ilmek ilmek işlendiği yerdir yuva.

Kadının omuzlarında büyür evin sessiz mucizesi…

Bir tül gibi hafif ama çelik gibi dayanıklı.

Emeğiyle ocak yanar, bir nefesiyle evi toparlar, bir gülüşüyle çocukların içini ısıtır.

Ailenin manevi direği odur. Anne olmak sabır işidir. Bazen hiç bir şey konuşmaz. Sessizce halleder her şeyi. Ama herkes onun varlığıyla konuşmayı öğrenir.

Sabır, kadının ellerinde şekillenir.

Gece uykusuz kalışlarında, sabahın erken saatlerinde hazırladığı sofralarda, çocuğun ateşi çıktığında merhametle koşuşunda, hem çalışıp, hem eve yetişmesinde kimi zaman …

O görünmez bağ tam da burada örülür işte. "Aidiyet."

Bir evin kökü olmak, toprağı beslemek, dalları göğe kaldırmak…

Kadının yazgısı değildir çok çalışmak. Kadının topluma armağanıdır verdiği çaba. Nesillerin imarıdır. Çocuğa kattığı her şey zamana dokunuştur.

Anne sabırdır.

Defalarca aynı hikâyeyi anlatıp yine de sıkılmayan, küçücük bir gözyaşının ardındaki koskoca duyguyu çözmeye çalışan,kırılan bir........

© Milat