Son iki yazımızda duânın önemi ve duâ ederken uymamız gereken âdâbı anlatmaya gayret ettik. Bu yazıda da Peygamber Efendimiz sallallahü aleyhi ve sellemin sıkıntı zamanlarında okuduğu bazı duâları nakletmeye çalışacağız:

1- “… Lâ ilâhe illâ ente, subhâneke, innî kuntu mine’z- zâlimîne.” (Enbiya 87)

(Senden başka ilâh yoktur. Seni her türlü eksiklikten tenzih ederim, muhakkak ki ben zalimlerden oldum.) (Tirmizi)

2- “Hasbiyallâhu, lâ ilâhe illâ huve, aleyhi tevekkeltu ve huve Rabbu’l-arşil azîm.”

“Allah bana yeter, O’ndan başka ilâh yoktur, O’na tevekkül ettim. O, yüce Arş’ın Rabbidir.” (Ebu Davud)

3- “Allâhumme innî e’ûzu bike mine’l-hemmi ve’l-huzni. Ve e’ûzu bike mine’l-‘aczi ve’l-keseli. Ve e’ûzu bike mine’l-cübni ve’l-buhli. Ve e’ûzu bike min ğalebeti’d-deyni ve kahri’r-ricâl.”

(Allah’ım! Üzüntüden ve kederden sana sığınırım. Âcizlikten ve tembellikten sana sığınırım. Korkaklıktan ve cimrilikten sana sığınırım. Borcun beni alt etmesinden ve insanların kahrından sana sığınırım.” (Buhari)

4- “Lâ ilâhe illellâhu’l-halim’ul-kerimu, subhanellâhi ve tebarekellâhu rabbu’l-arşil-azîmi ve’l-hamdu lillâhi rabbi’l-âlemîn.”

(Halîm ve kerîm olan Allah’tan başka ilâh yoktur. Yüce Arş’ın Rabbi olan Allah’ı her türlü noksan sıfatlardan tenzîh ederim, O’nun şanı çok yücedir. Hamd, âlemlerin Rabbi olan Allah’a........

© Milat