İki bayan, Musa aleyhisselamın sualine şöyle cevap verdiler:

- Babamız çok yaşlı ve halsiz. Bu sebeple koyunları biz sulayıp otlatmak zorunda kalıyoruz. Erkeklerin içine girmek istemediğimiz için, onlar çekilip gidince sürülerimizi suluyoruz. Fakat önce onlar suladığından bazen kuyuda su bitmiş oluyor ve o durumda hayvanlarımızı sulayamıyoruz, dediler. Bu iki bayan, Şuayb aleyhisselamın kızları idi. Bunun üzerine Musa aleyhisselam, kuyudan su çekti ve bayanların hayvanlarını suladı. Bayanlar da teşekkür edip oradan ayrıldılar.

Musa aleyhisselam Firavun’un şerrinden kurtulmuştu, ancak günlerdir bir şey yememişti; çok açtı. Allahü Teâlâya şöyle yalvardı:

- Ey rabbim! Bana lutfedeceğin her türlü hayra muhtacım!

Bu yakarış, Allahü Teâlânın kendisini kurtarmasına bir şükür ve açlığını gidermesi için de bir niyazdı.

Bu arada bayanlar evlerine vardılar. Şuayb aleyhisselam, kızlarının davarları sulamaktan erken döndüklerini görünce sebebini sordu. Kızları da, daha önce o beldede görmedikleri sâlih bir insanın kendilerine yardım ettiğini söylediler.

Bunun üzerine Şuayb aleyhisselam, Musa aleyhisselamı evine davet etmek için kızlarından birini gönderdi. Derken gönderilen kız, utana utana yürüyerek Musa aleyhisselamın yanına vardı ve:

- Babam, bizim için hayvanları sulamanın karşılığını ödemek üzere........

© Milat