Yazda ve baharda salına salına akan Boğaz’ın durgun ama gülen ve gülümseyen görüntüsünü, emdanlı, nazlı ve büyüleyen yeşil tepelerini çok özlüyorum İstanbul’un…

Kışları adeta kıyılara yumruk atan, döven, kızgın ve öfkeli halini Boğazın, dalgalarını, her mevsimini, her saatini ve her gününü çok seviyorum İstanbul’un. Her anıyla büyüleyen cennetten bir parçadır benim için İstanbul...

Taşı toprağı altın olma özelliğiyle, zengin ve fakirin hala umududur İstanbul. Bu muhteşem güzellik, bu umut bitti bitecek gibi görünüyor. İmamın elinde can çekişiyor canım İstanbul!

Bu şehir, bir hayali ve bir düşü olanların, şairlerin, güzel hayal kuranların şehriydi bir zamanlar. Hayallerimizi çaldılar.

İstanbul bugün, zenginken fakirliğe düşen, kuru bir ekmeğe muhtaç olan zengin birinin yaşadığı kötü ve düşkün bir hali yaşıyor maalesef. İstanbul’un bu perişan hali hiç mi üzmüyor sizi?

Şahsen beni çok üzüyor. Mutlu ve huzurlu değilim. Rahat........

© Milat