İnsanlık tarihi boyunca birçok inanç ve düşünce sisteminin temelini oluşturan dogmalar ve dogmatik düşünce biçimi, kişilerin düşünsel gelişimlerini kısıtlamış, toplumsal yapıların gelişime kapalı hale gelmesine yol açmıştır.

“Bu daima böyledir, her zamanda ve her koşulda böyle kalacaktır, bu belirtilenin tek doğrusu ancak bu olabilir ve başka türlü bir açıklaması olamaz, buna karşı geliştirilecek farklı bir yaklaşımı düşünmek bile bozgunculuktur” bağrışları, dogmatik anlayışın iğdiş ettiği zihinlerden yankılanan, muhataplarına ıstırap çektiren ısrarcı sözlerdendir.

Her türlü inceleme ve eleştirinin üstünde tutulan, sorgulanamayan, doğruluğu tartışmasız görülüp değişemez sayılan düşüncelere “Dogma” deniliyor.

Bir sistemin, bir düzenin en iyi şekilde temellendirildiğine inanıldığından, onun korunması için sürdürülen kaba saba çaba, “Dogmacılık” olarak tezahür ediyor.

Genelde ahlaki ve dini konular üzerinden gündeme getirilen bu anlayış aslında siyasal rejimlerin içerisinde çok daha güçlü bir şekilde yer almakta… Bu türden rejimlerin içerisinde üretilen ve adeta kutsanan “kurucu irade” denen merkezin çizdiği tek bir çizgiye yan bakmak, yazdığı tek bir satıra eleştirel yaklaşmak adeta imkânsız…

İnsanlardan, kendilerini cumhuriyetin tek sahibi olarak gören azınlıkçı elit bir kesimin biçtiği elbisenin tek ve........

© Milat