Γράφει ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑΣ *

«Μηδείς αγεωγράφητος εισίτω», γράφω, παραφράζοντας τον Πλάτωνα.

Η Συνθήκη της Λωζάννης, συνθήκη μεταξύ της Τουρκίας και των Δυνάμεων που ενίκησαν στον Α ́ Παγκόσμιο Πόλεμο, μεταξύ πολλών άλλων, εθέσπισε την κεμαλική Τουρκία ως ηπειρωτική και την Ελλάδα, αποτυχούσα να διατηρήσει την ανατολική Θράκη, ως δύναμη θαλάσσια, ναυτική και νησιωτική, συμφώνως προς την ιστορία, την κληρονομία, τον προορισμό της.

Η στερέωση των συμφερόντων της στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος και σε όλο τον θαλάσσιο χώρο γύρω από το περιδέραιο των νησιών που στεφανώνουν τον χερσαίο κορμό της, αποτελεί ζήτημα υπαρξιακής κατάφασης για την Ελλάδα και τους Έλληνες.

Η Τουρκία, αρχής γενομένης το βραδύτερο από το έτος 2005 (ομιλία του τότε Γενικού Επιτελάρχη στρατηγού Χιλμί Οζκιόκ στις Στρατιωτικές Ακαδημίες), αφού ήδη είχε αξιοποιήσει την γεωγραφία κατασκευάζοντας ναύσταθμο στη νοτιοδυτική άκρη της μικρασιατικής χερσονήσου απέναντι στην Ρόδο, στο Ακσάζ, εστράφη προς την δημιουργία ναυτικής ισχύος αξιώσεων.

Στην επιδίωξή της αυτή η Τουρκία έχει ήδη προχωρήσει πολύ,........

© Mignatiou