Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşundan bu yana ülkenin en çetrefilli ve derin sorunlarından biri olarak varlığını sürdüren Kürt sorunu, toplumsal barış, demokrasi ve kalkınma hedeflerinin önündeki en büyük bariyerlerden biri olmuştur.

Bu yazımda, Kürt sorununun çözümünün önündeki engelleri irdelemek istiyorum. Kürt sorununun çözümü için başlatılan “çözüm süreçleri” gibi girişimlerin akamete uğramasına neden olan ve sorunun çözümünü zorlaştıran temel engelleri üç temel başlık (ideolojik-siyasal-anayasal engeller) altında, önemli noktalara kısaca değinerek ele alacağım. Bu nedenler birbiriyle ilişki içindedirler.

Birinci ideolojik engel: Millet ile devletin özdeşleştirilmesi

İkinci ideolojik engel: Tek millet, tek dil anlayışı

Üçüncü ideolojik engel: “Türk” tanımlamasının ikili anlamda kullanılması

1. Kapsayıcı ve güçlü siyasi iradenin eksikliği

Cumhuriyetin resmî ideolojisi nedeniyle siyasi iktidarlar, Kürt sorununu kültürel veya demokratik bir talep olarak değil, öncelikle bir ulusal güvenlik sorunu olarak gördüler. Hâlbuki kalıcı bir çözüm için gerekli olan, risk alabilen, toplumu ikna edebilen ve süreci istikrarla yürütebilen güçlü bir siyasi iradeydi. Güçlü bir siyasi irade eksikliği ve partiler üstü bir siyasi irade tesis edilememiş olması, Kürt sorununun çözüm süreci önündeki en önemli engeldir.

Siyasi irade eksikliğinin en önemli nedeni, Kürt sorununun çözümünün “devlet politikası” hâline getirilememiş olmasıdır. Çünkü Kürt sorununun çözümü, “ülkenin ve milletin bölünmez bütünlüğü” ilkesine aykırı görüldü ve görülmektedir.

2. Partiler arası uzlaşma yoksunluğu

Kürt sorununun varlığı görmezden gelindiği için çözümü de geçmişte devlet politikası hâline gelemedi. Bu nedenle Kürt sorunu konusunda partiler arasında........

© Medyascope