Aslı Tunç, Miss Universe yarışmasının Tayland’daki organizasyonunda yaşanan skandalları, sosyal medya krizlerini ve güzellik endüstrisinin politik boyutlarını ele aldı.

Biz iddianame, komisyon, İmralı falan diye sabah akşam yerel politikamızla boğuşurken sosyal medya kendi küresel magazin gündemini dayatıyor. Ne kadar burun kıvırsam, feminist analizlere girsem, kadın bedeni ve güzellik algısı üzerine ahkam kessem de “Miss Universe” yani Kâinat Güzellik Yarışması haberlerinden ben de kaçamadım tabii. Madem bugün Pazar, size son iki haftada Tayland’da neler olduğunu anlatayım da siyasetten tamamen devreleri yanan beyinlerimiz biraz soğusun.

Miss Universe organizasyonu öncelikle devasa bir uluslararası medya olayı ve her yıl milyonlarca takipçinin ilgisini çekiyor. Hele de artık sosyal medya etkisiyle olağanüstü bir küresel bir çılgınlığa evrilmiş vaziyette. 136 ülke bu yarışmaya “güzellik elçisi” gönderiyor. Bu senenin ev sahibi Tayland, Filipinler ve Endonezya ile birlikte Asya kıtasında güzellik yarışmalarının en coşkulu yaşandığı, en fazla hayran kitlesine sahip ve bunu resmen bir endüstriye dönüştürmüş ülke. Tayland’da güzellik sektörü ve yerel yarışma organizasyonları bile tam bir çılgınlık anlayacağınız. Bu kadar ülke temsilcisi bir araya gelince elbette siyasi çatışmalar da yarışmacı güzeller üzerinden tekrar tekrar üretilmiş oluyor. Mesela bu yıl ilk kez Filistin halkını temsil eden Nadeen Ayoub son 30 yarışmacının arasına girse de finale kalamadı. İsrailli yarışmacı sosyal medyada Ayoub’a kötü kötü bakmış gibi montajlanan sahte videolar sonucunda linçe uğradı, ölüm tehditleri aldı. Finalistlere Birleşmiş Milletler kürsüsünden hitap etseler ne söylerlerdi diye çok anlamlı (!) sorular........

© Medyascope