Okul mu, o kul mu?

Dünyanın her yerinde genel geçer tercih okul ama bizim MEBiçin o kul.

Çünkü MEB yıllardan beri eğitim meselesine ‘o kul’ penceresinden bakmayı temel ilke kabul eder oldu.

Bunu elbette bilimden hızla uzaklaşarak gerçekleştirdi. Bilimden hızla uzaklaşmakla kalmayıp daha büyük bir hızla aklı ve bilimi bir kıyıya koyup hurafeye yaklaştı, yaslandı. Topluma çağ dışı anlayışla korku salıp çocukları okuldan soğutarak o kul noktasına getirdi. Buna malesef mülakat ile atanan salla başı al maaşı diyen öğretmenler çanak tuttu. Üstelik bütün bunları milyarlarca liralık bütçeyi tarikat ve cemaatlere aktararak yaptılar, yapıyorlar. Hem de cumhuriyetin bir eğitim devrimi olduğunu umursamadan…

Örnek mi?

ÇEDES, Türkiye yüzyılı maarif modeli… Dahası sınıfa getirilerek altı yedi yaşındaki çocuklara gösterilen ta-but-lar…

İşte, bu modeller okul yoluyla kul yetiştirmek için var. Çünkü kul itaat eder. Sormaz, sorgulamaz. Eleştirmez. Tartışmaz. Okumaz. Kul çabuk kanar, rahat yönlendirilir, yönetilir. Şükürcüdür. Sebepten çok sonuca bakar. Lidere, başkana, yöneticiye göbek bağı ile bağlıdır. Tabiri caizse ağzı vardır dili yoktur.

MEB okula o kul penceresinden bakmasa bilimi, bilimin genel geçer verilerini bir kıyıya koyup korku üzerinde yürür müydü?

Bakın ne diyor bilge kişilik, büyük düşünür Hacı Bektaş-ı Veli: “Bilimden gidilmeyen yolun sonu karanlıktır.”

Yine başöğretmenimiz, ezeli ve ebedi önderimiz Gazi Mustafa Kemal Atatürk, “Bir gün bilimle........

© Medya Siyaset