Vedalar hep zor gelir insana. Ama en çok da söyleyemediklerimizle dolu bir veda… Gidenin ardından söylemeyi ertelediğimiz o cümleler insanın boğazına düğüm gibi yapışır. Kalbimize sessiz bir sızı gibi yerleşir.

Peki ya o an, zamanında konuşmadığımız her kelime için mi böyle ağırdır, yoksa bir şeyleri artık düzeltemeyecek olmanın yükü mü?

Hayatta her şeyin bir sonu olduğunu biliyoruz. Ama bilmek kabullenmeyi ve hissetmeyi kolaylaştırmıyor. Bir insanın hayatımızdan çıkması, bir dostun........

© Manisa Meydan Gazetesi