Çad’da camide namaz kıldıktan sonra birisi yanıma yanaşıp selam verdi. Sonra kendisinin de Türk olduğunu söyledi. Hiç şaşırmadım. Çünkü bize Türkiye’de bütün insanların Türk olduğu öğretilmişti. Afrika’nın ortasında zenci bir Türk görmek bize normal gelmişti. Burada ne aradığını, nasıl geldiğini sorduk.
Dedelerinin Osmanlı askeri olduğunu, Trablusgarp savaşından sonra bölgede kaldığını ve daha sonra bir kısım akrabalarının buraya geldiğini söyledi.
Hatta Çad’da geniş kalabalık bir Türk ailesi olduğunu da belirtti.
Biz de böylelikle, zenci Türk de görmüş olduk.
Zenci de olsa memleketimizden bu kadar uzakta bir Türk görmekten mutlu olduk.
Beden özgür, peki akıl ve ruh?
Çad’ın çoğu Müslüman olmasına rağmen ağır bir kültürel erozyona uğramış durumda.
Mesela eczanelerin işareti, simgesi haç.
Önceleri küçük kilise sanmıştım.
Fakat daha sonra öğrendim ki eczaneymiş.
Sömürgecilik zihinlerde devam ediyor.
Fransızca
Çad’ın resmi dili Arapça olmasına rağmen tüm resmi işlemler ve yazışmalar Fransızca yapılmaktadır.
Okullarda Fransızca öğretilmektedir.
Kendilerine ait olmayan bir kültürün dili ile kültür yapmaya........