Binalar yükseldikçe incelikler alçalır, binalar arttıkça nezaket azalırmış. Beton saltanatına teslim olmuş bir dünyanın gökyüzüne bakmayı unutan insanlarına dönüştük. Binalarını yükseltip, insanlığını alçaktan dönemin canlıları damgasını yemek istemiyorsak başımızı kaldırıp göğe bakmalıyız. Prof. Dr. Sadettin Ökten “İnsanın gökyüzüne bakacak vakti olmalı. Yapamadım, yetiştiremedim, hiçbir zaman bitmez.” demiş.
Sema’yı kız ismi sanıp anlamını bilmeyenler var. Âsuman’ı çoktan unuttuk. Yarabbim, ne günlere kaldık! Bu toprağın insanlarının kelime havuzlarını delik deşik edip boşaltanlar kimler? Fikir kuraklığının sorumlularına yazıklar olsun!
Sema’yı bilmeyen Ahmet Haşim’in “Merdiven” şiirinden nasıl zevk alacak? “Ağır ağır çıkacaksın bu merdivenlerden / Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak / Ve bir zaman bakacaksın semaya ağlayarak” dizelerindeki sema’yı “duymadım, bilmiyorum, tanımıyorum” diyen öyle çok kişi var ki!
Güftesi Süleyman Nazif, bestesi Şerif İçli’ye ait;
“Derdimi ummana döktüm âsumâna inledim /
Yâre de âğyâre de hal-i derûnum........