Belirli bir yaşın üzerinde olanlar bilirler. Eski kitapların özellikle dış arka yüzeyinde bez bir şerit bulunmaktadır. Ciltçilikte, kitap yapraklarını diplerinin ucundan birbirine bağlayan ve onları düzgün tutmaya yarayan ince bu bez şerite şiraze denir. Bez şerit ile bağlantı yitirildiğinde yapraklar kopar, dağılır, bütünlük yok olur. O yüzden dilimizde “şirazesi kaymak” diye bir deyim bulunmaktadır. Dengesini, kontrolünü yitirmek, tutarsız davranmak, istikrarlı ve makul bir görünümden uzaklaşmak anlamlarına gelen bu deyim bana mevcut gerçekliğimizi hatırlatıyor. Bütün ile bağlantıyı yitirdiğimizde zannedilenin aksine yitirdiğimiz şey çok fazla oluyor. Örneğin anlamlı bir konuşmadan ve dolayısıyla mesafe alıştan mahrum kalıyoruz. Konuşmalarımız, sözlerimiz, değerlendirmelerimiz o bütünlük sağlanabiliyorsa anlamlıdır ve dolayısıyla mesafe alıcıdır. Aksi takdirde, tabiri caizse, herkesin kendi söyleyip kendi dinlediği bir yabancılaşma hali oluyor.

Örneğin Türkiye’nin eğitim gündemine bakın. Bu........

© Maarifin Sesi