Auguste Rodín enterrou nunha ocasión unha escultura súa. Cando a peza, figurativa e incompleta, foi achada pensaron que era romana, sorpresa transformada en asombro ao ver a súa firma. Eis o fragmentario e a súa aura estética. Velaquí a excelencia do continuum creativo cos devanceiros. O escultor Xosé Cid (n.1946), presenta na súa actual exposición de ar retrospectivo e antolóxico que exhibe cunha manchea de obras das dúas principais salas institucionais do CCMV, unha instalación, novidade singular no seu proceder de cincuenta anos. Detrás está a labor do comisario Rosendo Cid, artista conceptual e escritor, fillo do artista, que a dispuxo diante dunha figura feminina deitada, madeira de 2015 que semella flotar, sutil e marabillosa, e unha ducia de obras figurativas de formato minúsculo, tanto como para penduralas da parede, pezas todas de 2023 que son sinécdoques do corpo feminino, ao presentar, apenas, a parte inferior polo todo. Son, todas un non finito calculado, dende a pelve ate a perna, todas cotenas, pois carecen de pés. Quere que nos fixemos dende o fragmento da forma no espido das coxas e o seu xesto. E tamén no recurso das vetas e da cor dalgunhas pezas escuras, elementos expresivos máis limitados nun escultor que nun pintor por mais que aquí consiga a perspectiva ao colocar en sala aquela estatua.
Achámonos ante unha proposta que quere ser reflexión vital do modo de ser do artista, a través do tempo. Así no catálogo, con fotos históricas súas con algunhas icónicas obras, caso do afiador de Compostela, 1974, ou a da primeira exposición nese mesmo ano, no patio do claustro do Mº Arqueolóxico, inicios do seu camiñar, rexo e silente, que xurde da aldea, pois sempre ten os pés asentados na terra, da que transcende ao universal. De aí o seu rexo estilo, depurado pola análise, un devalar coa “soledad sonora”, que dixo san Juan de la Cruz, dende a reflexión que é intuición, e experiencia. Así nesta mostra ben a ser a terceira folla dunha secuencia tripartita curada por Rosendo, sendo a folla anterior Materia infinita, 2017-2018, na sala Valente, proceso iniciado no museo municipal en 2010-2011, con Outras xenéticas da forma título daquela en relación coa do seu fillo no primeiro andar, Outras formas da xenética, que máis alá do entrañable plan iniciaba Xosé unha senda expresiva que aínda transita.
UN SILENCIO QUE FALA
En Silencio e materia hai unha presenza consciente do diálogo entre pezas a través do paso do tempo, dos diferentes estadios da vida nos diferentes talleres, e os materiais que foi engadindo á súa praxe, afastado do barullo dos artistas da cidade e dos movementos plásticos da costa, sen perder de vista as leccións dos clásicos, con estudos e viaxes. Así o relevo de madeira, 1980, parella sentada con fillos no centro, o seu xeito de facer daquela, semellante ao relevo da nai e fillo d’Afundación, 1979. Da pequena peza granítica de 1969 con vocación de futuro, e a figura de barro, 1970, tan próxima a algunhas das súas pezas do século XXI, por máis que daquela fixera paisanos con vestimentas movidas en pequenos pregues, que seguen nos bronces dos anos noventa ou no tronco marmóreo feminino 2010; da mulleres coas mans detrás á de mármore de 2024 que tenta levantarse, da nai que levanta o fillo, de 1982 aos bustos de pescozo modiglianesco, uns falando cos outros e todos expresión do inefable e constante estilística.
Xosé Cid amosa o seu savoir faire plástico
52
0
20.05.2024
Auguste Rodín enterrou nunha ocasión unha escultura súa. Cando a peza, figurativa e incompleta, foi achada pensaron que era romana, sorpresa transformada en asombro ao ver a súa firma. Eis o fragmentario e a súa aura estética. Velaquí a excelencia do continuum creativo cos devanceiros. O escultor Xosé Cid (n.1946), presenta na súa actual exposición de ar retrospectivo e antolóxico que exhibe cunha manchea de obras das dúas principais salas institucionais do CCMV, unha instalación, novidade singular no seu proceder de cincuenta anos. Detrás está a labor do comisario Rosendo Cid, artista conceptual e escritor, fillo do artista, que a dispuxo diante dunha figura feminina deitada, madeira de 2015 que semella flotar, sutil e marabillosa, e unha ducia de obras figurativas de formato minúsculo, tanto como para penduralas da parede, pezas todas de........
© La Región
visit website
login
who are we?
contact us
qosheapp
Toi Staff
Gideon Levy
Mohamad Elmasry
Belen Fernandez
Brahma Chellaney
Petra Lesjak Tušek
Tarik Cyril Amar
Cheryl Levi
