Parece como si os cidadans tiveramos predisposición a fuxir dos asuntos importantes para a vida prestando atención a cousas agradables, incluso banais, porque o que non vemos ou non sentimos é como se non existise. A estratexia funciona porque permite pensar que esquivamos o lado escuro da vida, aínda que a realidade reaparece teimuda ó baixar -os que o fan- o ritmo de dispersión intelectual e vital.

Poderíamos pensar que a dureza das realidades que nos rodean, fan que tratemos de afastarnos de feitos máis ou menos lonxanos, ignorando que xa nada do que ocorra en calquera lugar do mundo nos resultará alleo,........

© La Región