Şiddet toplumu haline geldik son zamanlarda. Kadına, çocuğa ve hayvanlara karşı artan bu şiddet dalgası sadece ekonomik sıkıntılar ya da eğitimsizlikle açıklanamaz. Bir de toplumdaki ahlak erozyonu, cehalet ve en kötüsü, adaletin caydırıcılığını yitirmesi var.
Beyoğlu’nun göbeğinde bir kızı herkesin gözü önünde sıkıştırıp tecavüz etmeye çalıştıklarında, bu mahluklar hiçbir ceza almayacaklarını biliyorlar. Kadın da şikayetçi olamıyor çünkü sistem ona izin vermiyor. Toplum da mağdur kadına baskı yapıyor, onu zorbalıyor, eleştiriyor.
Kadın yaşadıklarına rağmen rezil olmaktan korkuyor, çekiniyor; adının, adresinin o yaratık tarafından bilinmesini istemiyor. Başına dert almak istemiyor çünkü biliyor ki kanunlar onu koruyamayacak. Hakimler bu adamlara hak ettikleri cezayı vermeyecek.
★★★
Kadınlara ve çocuklara yönelik şiddet ile aile içi şiddetin önlenmesi ve bunlarla mücadeleye ilişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi, İstanbul Sözleşmesi olarak biliniyor. Mayıs 2011’de imzaya açılan sözleşmeyi Türkiye, aynı gün imzalayarak aslında umulmadık bir medeniyet ve cesaret örneği göstermişti.
Maalesef İstanbul Sözleşmesi, 20 Mart 2021 tarihinde Cumhurbaşkanlığı........